وبلاگ شخصی عبدالحسین پروه
برگی از هزاران که باید می بود و...وبلاگ شخصی عبدالحسین پروه
برگی از هزاران که باید می بود و...منو خه مو په ژاره
ره نگ ده فته ر دلم چیو ره نگ خوه ر ایواره
شه و تا وه سو هاوده میم منو خه مو په ژاره
وه روشنای ری نه یری ده روه چه یل خیالم
م پاپیای مه ینه تی، خه می دایم سواره
خوه زیه و له داخ مه ینه ت بچیام له ی ئاسمانه
تا له بنا بکه نیام زلف خوه رو هساره
بدبختییل به ختم، کلولی یه یل سه ختم
وه ختی که فنه و هیورم، له شم تیده چناره
قوقو بایه قوش تیدن له سه ر دیار دلم
له شونه میلکان دل مه ینه ت مینگه نواره
سوار خوه شی ره م کرد، سیون شادی دا له زه یو
له سه ر په چیه ی دل م ده نگ هاوار هاواره
دیوه شه و خه م میلی کیشا وه روشنای گلاره م
یه سه روژمی ئمرو وینه ی نیمه شه واره
له مه کته ب خانه ی جه فا، مه دره کم بان بانه
م تاسیل که رده ی خه مم له دانشگای پژاره
از دوست خوبم یحیی صادقی
سلام آقای پروه دعوتی و خمو پژاریگ له وبلاگه منیش
سلام و تشکر،اول از بابت شعر خیلی قشنگی که گذاشتین و دوم به خاطر عکسای خیلی قشنگترتون.موفق باشید
با سلام و ادب
درود بر خالو نازار
ممنون که سر میزنی
سلام برسان وجاخ آسمان که و....