وبلاگ شخصی عبدالحسین پروه
برگی از هزاران که باید می بود و...وبلاگ شخصی عبدالحسین پروه
برگی از هزاران که باید می بود و...چشمه ای در دل کوه....(سه ی مه لیوولان)
چشمه ای در دل کوه که بعد سال ها دوباره جوشید و خروشید
این چشمه در سالیان دور که من خیلی بچه بودم همیشه روان بوده
شاید تنها منبع آب روستا... نمیدانم چند بار مادرم در حالی که بغلش
بودم این مسیر را تا روستا با یه مشک آب به دوش پیموده...
و...حالا بعد سالیان مادرم را آوردم که بیاد آن سالیان سخت سخت...
وآن روزهای صداقت و صفا... جام آبی از آن چشمه بنوشد....
مادر گلم قربان قدمات... و... روزت مبارک
کیه دواره باوشی , له دیوور وا بکه ی ئرام...
کیه ک یه ی گری بنه م, سه رم له بان هه رد پای...
ئه گر وه گووش ئاسمان, ئه زیزه گان, ده نگم ره سی...
خوشا وه حال هه ر که سی,ک دالگی هه ها له لای...
سلامت باشی همیشه مادرم
هه میوشه یاد ت ها شان وه شانم...
هه میوشه ناوه گه د ذکر زوانم...
وه تیده م له هیوره و بردمه سه د...!!!
له هیوره و چیو به مه د دردد له گیانم.....
قلاجه وفره چله وارانه..................
کوره دردد خالو گیان::::