آفتاب پشت شیشه..... هاشم کرمی

بالبی سرخ ودو گیسوی پر از تاب وشکست...              *            بهار دل ربای دل چو سنگم...؟

رفت با نازو ادا، خنده به لب! جزوه بدست...               *            خم زلف تو کی آید به چنگم...!؟

بعد از آن روز همه عرش نشینان گفتنند:                   *             رقیبانم همه با بخت رهوار....

حوریی گم گشت و قاطی مردم شده است...!!!        *            و من خواهان تو با بخت لنگم...!!!

***************************                   *     *****************************

هوای عشق تو اطراف ما بود...                           *           تعجب نیست جانا این که داری...

فرار از دست آن فکری خطا بود...                        *           هزاران عاشق سر به هوا را...!!!

نفوذش در دل وجانم ، شبیه...                             *           که چون در رشته ی (نازوقشنگی)...

عبور آفتاب از شیشه ها بود...!!!                          *           گرفته چشم مستت دکترا را...!!

****************************              *      *****************************

نمی دانم که راز زندگی چیست...!؟           

وباید تا چه موقع این چنین زیست...!!!                                                                                                  

کس دلخواهت از تو می گریزد...!!                                          

و آن کس که نخواهی ول کنت نیست...!!!

**********************************  

این دوبیتی های قشنگ از  پسر دایی خوب و خوش ذوقم هاشم کرمی  است