اولین بار: هنگامیکه میخواستم با پایمال کردن ضعیفان، خودم را بالا ببرم.
دومین بار: هنگامیکه در مقابل کسانی که ناتوان بودند، خود را به ناخوشی زدم.
سومین بار: هنگامیکه انتخاب را بهعهده من گذاردند به جای امور مشکل امور آسان و راحت را برگزیدم.
چهارمین بار: هنگامیکه مرتکب اشتباهی شدم و خود را با اشتباهات دیگران تسلی دادم.
پنجمین بار: هنگامیکه از ترس سر بهزیر بودم و آن وقت ادعا میکردم بسیار صبور و بردبارم.
ششمین بار: هنگامیکه جامه خود را بالا میگرفتم تا با سختیها و ناملایمات زندگی تماس پیدا نکنم.
هفتمین بار: هنگامیکه در مقابل خدا
به نیایش ایستادم و آنگاه سرودههای خویش را فضیلت دانستم
بر گرفته از سایت استاد خوبم جناب آقای فرجی