وبلاگ شخصی عبدالحسین پروه
برگی از هزاران که باید می بود و...وبلاگ شخصی عبدالحسین پروه
برگی از هزاران که باید می بود و...دالگه......!
لی مال چول بی ده نگه،ته نیا مه نیده دالگه
و به رزی هساره گان گورا مه نیده دالگه
هنای چه وم که فیدنه نمیور،پر له حه سرتد
ئیوشم له هه ر چی خوه زیوه جیا مه نیده دالگه
له ای غریبی شو ه، فره په شیو دیون مه د
وه ل خه م وپژارگان،ئرا مه نیده دالگه
ئاگر وگیانم کردیه،دی که م له تنیایی بنال
شاید و هوز آسمان و جا مه نیده دالگه
خه م و خوصیل ، که ی تیوه نیدن پشت خیالد خه م بکه ی
وینه ی پراوو بی ستون وه پا مه نیده دالگه
خوزیو چه وم کوور بودن و نه ییونم پریشانی ت
خوه ر زه ردی له درد و خم ئاوا مه نیده دالگه
گووله م گووله م،خوصیلمان،چیه یدن و پابوس دلد
هه ر جیوری ده ریاس دلد،دریا مه نیده دالگه
شعر بسیار قشنگ ودلنشین (دالگه) ازشاعر خوش ذوق خانم سلیمان پور-(شیر دالگ حلالد)
سلام خالو گیان
کوره دسد در نکیدن ای عکسه زور زور قشنگه
هر چن شعرگه قشنگ تر بیو
سلام جناب اقای پروه با افتخار تو وبلاگ کردی لینک شدین
سلام بر استاد توانای ریاضی ممنون از این که شعرم رو تو وبلاگت زدی استاد انصافا خیلی قشنگش کردی دست مریزاد عکس مادر هم که گذاشتی عالیه مناسب این شعر سر بلند باشی و سپاس از لطفتون