وبلاگ شخصی عبدالحسین پروه
برگی از هزاران که باید می بود و...وبلاگ شخصی عبدالحسین پروه
برگی از هزاران که باید می بود و...درباره من
روزانهها
همهپیوندها
جدیدترین یادداشتها
همه- زه لان...
- ژیان ناته مام.............
- [ بدون عنوان ]
- آخرین روز پاییز...
- نگران
- رفع هر نوع سرماخوردگی با این معجون فوری..
- خود شکن باش... آیینه شکستن خطاست...!!!
- به کدامشان غذا می دهید؟
- نمره صفری که بیست شد...!!!
- پاییییییییییییییییز...........
- یادم باشد
- پاییز 93
- جمعه 2 آبان 93
- گذر از سه صافی !
- چـــیــزهـــای کـــوچـــک زنـــدگـــی!!!
بایگانی
- بهمن 1393 1
- دی 1393 3
- آذر 1393 4
- آبان 1393 5
- مهر 1393 10
- شهریور 1393 5
- مرداد 1393 7
- تیر 1393 5
- خرداد 1393 4
- اردیبهشت 1393 6
- فروردین 1393 5
- اسفند 1392 12
- بهمن 1392 8
- دی 1392 9
- آذر 1392 12
- آبان 1392 14
- مهر 1392 3
- شهریور 1392 14
- مرداد 1392 10
- تیر 1392 22
- خرداد 1392 19
- اردیبهشت 1392 13
- فروردین 1392 4
- اسفند 1391 6
- بهمن 1391 1
- دی 1391 14
- آذر 1391 10
- آبان 1391 24
- شهریور 1391 2
- مرداد 1391 1
- تیر 1391 3
- خرداد 1391 5
- اردیبهشت 1391 33
آمار : 92434 بازدید
Powered by Blogsky
کاش دوباره میامدی... عجب آرزوی محالی!!!
جوور هه رجان چه وه یلی شادمه و کرد...
هه نای دیمه ی له خه م ئازادمه و کرد...
وه لی م دی نزانستم ک یه ی روژ
ئرای دیدار خوه ی موعتادمه و کرد ...
بی تو باقری جان مدرسه شاهد سردو... ساکت و... بی روح است...
اهـے حجم ِ دلتنگے هایَـ م آنقــدر زیــآد میشـود
ڪــﮧ دنیــا با تمامـ ِ وسعتش برایَــ م تنــگ میشود !
دلــتــنگـــم . . . !
دلتنگ ِ ڪـسـے ڪـﮧ گردش ِ روزگارش
بـﮧ مَــ ن ڪـﮧ رسید از حرڪـت ایستاد !
دلتنگ ِ ڪـسـے ڪـﮧ دلتنگـےهایم را ندید...
دلتنگ ِ خودم
شعر کردی ..............رو
برای آقای باقری معلمی دلسوز و مهربان
ده خیلدم بالو مه گر دی لی ولاته رو مه که
به می نیه و روژیل مه پر له تیه ریکی شو مه که
ئه گر بچی پلپد گرم بی ته له تنیایی مه رم
زه خم دلم مه کوله نو بیمار لرزو ته و مه که
ئاگر که فیده گیان مه وختی که دیونم دی نیید
گشتی وه پیم ئیوشن بنیش دی هه ر وه شونی ده و مه که
چی و له شار خاطرد دیورو به که خیاله گی
ده لم ئئیو شی بنیشه پای ئمشه و خیال خه و مه که
تا روژمردن دی بپوش شیوه سیه له داخ دل
هه رچی کراسه لا بوه هرگز شه یوه یل که و مه که
ده خیلدم بالو مه گر دی لی ولاته رو مه که
بمینیه و روژیل مه پر له تیریکی شه و مه که
باور کن کلی دیشلب براش گریه کردم چه می شود کرد به دنیا بقایی نیست
اگر رسم الخطش ایراد داره خودت درستش کن
به خدا همه عزادار شدیم
روحش شاد
و یادش گرامی
سلام جناب آقای پروه به شما و همکارانتان این مصیبت بزرگ را تسلیت عرض می نمایم هنوز باورم نمی شود که روح بلند آقای باقری به ملکوت رفته باشد روحش شاد و یادش گرامی
یک غزل کردی را برایتان پست می کنم در وبلاگتان برای آقای باقری
قرار دهید
خواستم برای تبریک سال جدید روزی خدمت برسم که شما هم باشید
همش امروز و فردا می کردم
این دانشگاه و درس های لعنتی فرصت نداد تا
خدمتتان برسم
از این که نتوانستم در سال جدید زیارتشان کنم و رفت خیلی غصه دارم
خداوند به خانواده اش و دوستانش صبر دهد و بقای عمر شما باشد