سحرگه به راهی یکی پیر دیدم
سوی خاک خم گشته از ناتوانی
بگفتم: چه گم کرده ای اندرین راه؟
بگفتا: جوانی، جوانی، جوانـــی ...
(ملک الشعرای بهار)
سلام استاد...............همیشه با مهربانی هات ما را شرمنده می کنید......سپاس از این که خط خطی هایم را در وبلاگ زیبا و با صفایت جا دادی...........
ســــلام دوباره...این شعر از بابامه که تو سایت بلوط نوشته بود...پدربزرگم یه شعر داره درباره ی جوونی که متاسفانه در دسترسم نیست..اما اگه پیدا کردم براتون میذارم...
دریـا
گَرد دِل خَوم هاتِمـه دیـوان تو دریـا
خَوم دامَه سه دَس موج پریشان تو دریا
هیور تو دلم خسته ری و هاتمـه لادو
تا هر چـه دِرِم بیلمـه داوان تـو دریــا
لی لاوه سری دامه کیو و جنگل سوزت
وختـی که رِیِم کفته سرخـوان تو دریـا
زانی که دلم لی سفره قصد و قصه ی چَس؟
هـاوردیـه تا بَیدمـه تـاوان تـو دریــا
هاتم له هوای تو نفسی تـازه بکیشـم
وَی توز و تَپَ هاتمـه سیـران تو دریــا
دل طاقت بار غـمِ اِی عشقمـه نَیـری
باو تا کـه بدامـَه رزِنمی شـان تو دریـا
ار عشق تویدن که بزانی چَه وَ دل کرد
یَی دف تو بنوره خود و طوفـان تو دریـا
شق شق بیه ای زار و زیوه' تا که بواری'
واران قَسَمی دامـَه دل و گیان تو دریـا
اَو مشکـه ی آور کَرَمِ کولـده پِرکَــه
تا بِرشِده زیو نِـم نِـم واران تـو دریــا
هشکه دَمِ زیو ' تینیه با خیل رنگینی
دی دَیـن اَوانه و مل و شـان تو دریــا
تاوسـان که دَورِ تونـه وَ بـاوشِ وازت'
گشت بونـه تماشاکر و حیران تو دریـا
زمسانه که دلگیری و هم خلوته دورت
مِـه هاتِمَسَـه پیـری زمسـان تو دریـا
آو بیـدخِ موجِ غمده کِردمـه نیشـان
شـاید شَوِتِر بویمِنـه مهمـان تو دریـا
له خاص وگن عشق گذشتـم تو بزانـه
دامة مِل موج تون و عصیـان تو دریــا
یی بغچه له اَورت بیه سوغـات بویمن
شاید یکی هر هاته نُوام ' گیان تو دریـا
زمستان /دیماه ۱۳۹۱